Υπογράμμιση.

Δεν ξέρω αν είναι ψυχαναγκασμός. Δεν το έχω ψάξει και δεν με έχει απασχολήσει ποτέ ως τώρα. Αλλά αν ανήκεις κι εσύ στην κατηγορία «διαβάζω ένα βιβλίο και κρατάω ένα μολύβι για να σημειώνω φράσεις και προτάσεις» τότε δεν είσαι ο μόνος ή δεν είμαι εγώ ο μόνος. Όταν δε, βάζεις σε σειρά αυτές τις φράσεις και προτάσεις από  διαφορετικά βιβλία και κοιτάς τα αποτελέσματα (πόσο σκληρή λέξη το «αποτέλεσμα») τότε πάλι δεν ξέρω.

Σελίδα 110… δως’μου το χέρι σου, θα σου πω τώρα πώς μπήκα στο ανέκφραστο που ήταν πάντα η τυφλή και μυστική μου αναζήτηση.
(Κλαρίσε)

Σελίδα 125… έλεγε ο πατέρας μου, «ή κλαίγε να σε λυπούνται ή βάρα να σε φοβούνται». Εγώ δεν έκανα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ακολούθησα μια μέση οδό. Είμαι περήφανος άνθρωπος.
(Διονύσης)

Σελίδα 108… «μερικές φορές δυσανασχετώ που πρέπει να λέω όσα σκέφτομαι».  Δεν μοιραζόμαστε το αίμα μας με τον έναν και με τον άλλον. Για ποιο λόγο, επομένως, θα πρέπει να είμαστε ανά πάσα στιγμή πρόθυμοι να μοιραστούμε κάτι τόσο προσωπικό όσο οι σκέψεις μας;»…
(Πίτερ)

Σελίδα 256… εξιδανικεύω πολύ τους άλλους και τον ίδιο μου τον εαυτό. Όταν με αγαπάνε, ψηλώνω στα ίδια μου τα μάτια, όταν παύουν να με αγαπούν ή όταν χάνω το αντικείμενο του έρωτα μου, συγχέω το αντικείμενο και το υποκείμενο (το Εγώ)...
(Μαργαρίτα)

Σελίδα 67… κάποιες φορές τα πράγματα αποκτούν μια τρυφερότητα, τερατώδη τρυφερότητα, που κανείς δεν περιμένει να την έχουν.
(Χερέτα)

Σελίδα 314… πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει… ήταν ένας άνθρωπος απλός, ακριβώς όπως εμείς. Επίσης μιλούσε όπως εμείς, μόνο που είχε λίγο περισσότερο μυαλό.
(Laszlo)

Σελίδα 15… εξήγησε μου πρώτα, μια λέξη που χρησιμοποίησες κι εγώ δεν τη γνωρίζω. Τι σημαίνει ότι θα ζήσουμε σαν "παντοτινοί σύντροφοι"; τι είναι οι "σύντροφοι";
(Αντωνία)

Σελίδα 162... προσπαθώ συνεχώς να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν έχω πολλά συναισθήματα. Όταν παίρνω κάτι κατάκαρδα, με καταβάλλει σχετικά λίγο. Δεν κλαίω σχεδόν ποτέ. Δεν είμαι πιο δυνατός από κείνους με τα υγρά μάτια, πιο αδύναμος είμαι. Εκείνοι τολμούν.
(Χέρτα)

Σελίδα 266… «άρα δεν σου λείπει η δύναμη για να κλείσεις το στόμα μιας γυναίκας και να την ρίξεις στο πάτωμα» «δεν έχω κάνει ποτέ τίποτα τέτοιο, κύριε». «όμως δεν σου λείπει η δύναμη, ε;» «όχι, κύριε» «την είχες από καιρό στο μάτι, ε, μικρέ;» « όχι κύριε, ούτε που την είχα κοιτάξει, ποτέ».
(Χάρπερ)

Σελίδα 6… μην κάνεις ανακωχή, μη με συγχωρείς ποτέ. Μαστίγωσε με στο αίμα. Μη με αφήνεις ήσυχο! Επεξεργάσου με σαν τσακμακόπετρα, απέλπισε με. Κραύγασε. Ξέρασέ μου άμμο στο στόμα, σπάσε μου τα σαγόνια. Δεν με ενδιαφέρει να σε αγνοώ. Εγώ σου ζητάω την τρομερή τελετουργία του τεμαχίσματος, αυτό που κανείς δεν σου ζητάει…
(Χούλιο)

Σελίδα 14... καπνίσαμε-θυμήσου-ατέλειωτα τσιγάρα συζητώντας ένα βράδυ-Ξεχνώ πάνω σε τί-κι είναι κρίμα γιατί ήταν τόσο μα τόσο ενδιαφέρον...
(Μανόλης)

Σελίδα 15… περιμένω εδώ, στο γραφείο μου, σκυμμένος στα χαρτιά μου. Δεν ξέρω τι περιμένω.
(Γιάννης)

Και κάπως έτσι, πέρασε το καλοκαίρι.